چراغ گرما

چراغ گرما یا Heat light به منظور گرم کردن بخشی از بدن ،برقراری راحتی، آرامش و خواب، افزایش گردش خون و تسریع بهبودی و کاهش درد عضلانی صورت می گیرد.

قبل از استفاده هرگونه صدمات بافتی، علائم قرمزی، خراشیدگی پوست تورم یا خونریزی در محلی که قرار است گرما بکار رود باید مورد بررسی قرار گیرد.

نحوه استفاده از چراغ گرما:

 ۱. بیمار را از اقدام مورد نظر مطلع کرده و خلوت او را فراهم آورید.

۲. پوشش رویی بیمار را کنار زده محل مورد معالجه را نمایان کنید. دقت کنید که حدالامکان قسمت های غیر ضروری پوشیده باقی بماند.

۳. ناحه مورد معالجه را به منظور پاک کردن ترشحات و داروهای استعمال شده قبلی تمیز و خشک کنید. تمیز کردن مانع خشک شدن ترشحات و دارو های استعمال شده می شود.

۴. در حالی که چراغ خاموش است آن را به فاصله ۴۵-۳۰ سانتی متری از ناحیه مورد معالجه تنظیم کنید. سپس آن را روشن کنید. دقت کنید که از پوشش پارچه ای بر روی لامپ استفاده نشود زیرا موجب آتش سوزی خواهد شد.

۵. آموزش های زیر را به بیمار بدهید:

    الف: در وضعیت تنظیم شده باقی بماند.

    ب: از دست زدن به لامپ روشن خودداری کند.

    پ: در صورت احساس هرگونه ناراحتی پرستار را مطلع سازد.

۶. در فواصل ۱۰-۵ دقیقه جهت بررسی شکایت بیمار (درد، سوزش، واکنش های پوستی و ...) به بیمار سر بزنید.

۷. در صورت ابراز هرگونه ناراحتی از طرف بیمار، چراغ گرما را برداشته و موارد را گزارش کنید.

۸. چراغ گرما را پس از ۳۰-۲۰ دقیقه از محل بردارید.

منبع:

۱. روشهای پرستاری بالینی نوشته خانمها موسوی و عالیخانی